Suus Kooijman

Mijn schilderijen hebben door het door het gebruik van bijenwas, een transparant en immaterieel voorkomen. Het maakt het schilderij ook meer tot een wandobject. De warme bijenwas met de pigmenten vloeien door en over elkaar heen tot een voorstelling waarvan ik zelf ook vaak niet weet waar het naar toe zal gaan, tenminste in het begin. Het is de materie die aan mij vraagt wat ik moet doen.

Vaak intrigeren beelden die ik niet direct kan doorgronden mij veel meer dan een beeld dat een duidelijke afgebakende boodschap, of compleet verhaal vertelt. De voorstelling mag voor de beschouwer vragen oproepen, een verhaal vertellen, of er gewoon zijn met iets wat je toe wilt laten, een emotie, gedachten ,of herinneringen. Zo werk ik ook aan mijn schilderijen, ik bouw als een zekere arbeid de lagen op, waarbij herinneringsbeelden een onderdeel worden van het schilderproces.

Het feit dat je kunt zien dat er meerdere lagen zijn is belangrijk, dat maakt dat het beeld zich niet aan de oppervlakte afspeelt, maar ook daarbinnen. Dankzij de transparantie van de was kun je als het ware in het schilderij doordringen, er is een zekere diepte, maar je weet niet waar die ophoudt, en wat zich daarin bevind. Alles verstopt zich in een achtergrond die, wanneer de lagen afgeschraapt worden, een beeld naar voren brengen. Verschijnt er een landschap een veld een mens? Ik werk door de lagen heen en laat mij keer op keer verwonderen.